Afdrukken

 MWC 2009

winnaars van de MidwinterClassic 2009:

Carl Verboom - Ellen Verboom (Toerklasse) en Joep Wanders - Albert Boekel (Sportklasse

 

Klik hier voor de volledige uitslag van 2009

 

Hieronder een verslag van Wim den Doop, zoals gepubliceerd in het clubblad van "De Vechtstreek":

MidwinterClassic 2009

Een beetje winter in Noord-Holland gaf, met hier en daar wat sneeuw op de wegen, extra sfeer aan de eerste Midwinterclassic. De herboren Wegkruisers mochten 25 Sportklasse equipes en 42 Toerklasse equipes aan de start verwelkomen. Een mooie kaartleesrit waarbij snel beslissingen genomen moesten worden om een hoog rijtempo te kunnen halen.

Wegkruisers

Lang geleden reden wij ook ritten bij de RAC Amsterdam. Startplaats was het restaurant van de wielerbaan in Sloten. De Midwinterrit was de grote kaartleesrit die vaak meetelde voor het RAC-West kampioenschap en het Nationaal kampioenschap. De RAC Amsterdam is ontstaan door een fusie van de Wegkruisers, de Polderrijders en 1234R. In 2008 heeft een klein zwikje oud leden (Adrie Brugmans, Jaap Daamen, Rob Heldoorn, Peter van der Lans, Bertus Raats en Wil Strous) de Wegkruisers nieuw leven ingeblazen. Met de Midwinterclassic willen zij jaarlijks een mooie niet te moeilijke kaartleesrit uitzetten voor klassiekers en meer hedendaagse voitures.

Start

Volendam, om precies te zijn restaurant Pieterman, vormde de startplaats van deze eerste Midwinterclassic. Om 08:15 uur reden wij op de A2 voor Amsterdam over bijna witte rijbanen. Een goed begin dat op de ring gelijk tenietgedaan werd door de strooiwagen. In Volendam aangekomen was het even zoeken naar de Pieterman aan de Pieterman 8. Tijdens het zoeken werden wij gevolgd door een ander zoekend Vechtstreek lid Erik Naaijen. Het vinden van de blauwe vlag deed het vermoeden rijzen dat wij in de buurt kwamen. Het heen en weer lopen van andere deelnemers bracht ons tenslotte bij de Pieterman, waar de koffie met overheerlijk Volendams appelgebak al op ons stond te wachten.

Binnen was het al aardig druk en het leek wel een soort reunie. Veel grijze koppen die behoorlijk bekend voorkwamen. Leuk om zo veel personen weer eens te zien en te spreken. De Vechtstrekers zaten aardig verspreid in het restaurant. Na een rondje bleek dat Daan Pont met Cornelis van der Hoop, Walter en Loes Donker, Sjaak Visser met Erik Naaij en Jaap Beck met Joke Beck en Wim en Joke de strijd in de sportklasse wilden aangaan. Simon Poelwijk en Fred Jostmeijer gingen in een mooie Mercedes in de Toerklasse van start. Trouwens van de sportklassers reden Sjaak en Erik en Jaap en Joke Beck klassiek, respectievelijk in een Autobianchi E 112E en een MG B. De anderen deden het met uiterst modern materiaal (Citroen, BMW 118D en Fiat Panda!).

Traject 1

Het systeem ingetekende lijn met barricades en pijlen kortste route (reeds bereden wegen mochten alleen in dezelfde richting nogmaals bereden worden) moest ons van Volendam via Oosthuizen, Schermerhorn, Wogmeer, Spanbroek en Langereis naar de lunch in Nieuwe Niedorp brengen. De afstand bedroeg 95,2 km met een rijtijd van 140 minuten. Een gemiddelde snelheid van 40.8 km zorgt ervoor dat je sneller moet handelen en dus minder tijd hebt om de mogelijke constructies en valkuilen te doorgronden. In Middelie zat een leuke omrijder veroorzaakt door een naar beneden wijzende ritpijl.

Tijdens de omrijroute moest een langere route gekozen worden om de ingetekende lijn niet tegengesteld te rijden en bovendien moest nog een uiterst klein hobbeltje over een parallelweggetje onderkend worden. Natuurlijk was de kaartweg rechtdoor weggehaald!

Een klein ommetje aan de Noorderschermerdijk voor drie fraaie molens kon je niet missen. Het verlaten van de ingetekende lijn via een afritje van de dijk was lets lastiger en het rechtdoor lopen van de ingetekende lijn naar de dijkweg was een niet te moeilijke kaartleesval. De hogere gemiddelde snelheid maakt het natuurlijk wel moeilijker deze kaartleesvallen tijdig te detecteren.

De zes pijlen voerden door het gebied waar wij met verschillende Nachten van Weesp ook menigmaal geweest zijn. Het niet tegengesteld willen rijden van een klein stukje weg tussen pijl 1 en pijl 2 leverde een behoorlijk lange andere constructie op die gelukkig werd beloond met een goede RC. De tijd begon al aardig te dringen, dus werd het gaspedaal in de Panda dieper ingedrukt. Je mocht maar 30 minuten te laat aankomen. De organisatie had het aan het eind van het traject nog wat spannender gemaakt door twee zelfstempelaars te plaatsen, waarbij er één zelfs tweemaal aangedaan moest worden en je gedwongen was alles echt te rijden. Gokkers kwamen bedrogen uit en werden bestraft met het missen van een strategisch geplaatste zelfschrijver. Zeer goed, gokken doe je immers in het Casino.

Met 15 tijdstrafpunten kwamen wij hijgend aan bij de rust. Het was al aardig druk en het werd een beetje worstelen bij het buffet. De snert viel in de smaak, want beide ketels waren al helemaal leeg gelepeld. Dan maar wat broodjes met beleg verzamelen en even rustig bijkomen. Een glaasje melk/karnemelk had er wel ingegaan, maar koffie en thee moesten het gemis hieraan goedmaken.

Traject 2

Na 40 minuten laven en rusten kon gestart worden voor het tweede gedeelte van de Midwinterclassic. Zeven pijlen volgens het systeem uit het eerste traject gevolgd door een grensbenadering (aanhoudend rechts) die ons weer in Volendam moest brengen.

De pijlen voerden ons van Nieuwe-Niedorp door Abbekerk, Wognum, Bobeldijk, De Goorn naar het begin van de grensbenadering bij Oudendijk. De pauze had ons wat in slaap gesust want direct op de punt van pijl 1 maakten wij een echte beginnersfout. Het puntje van de pijl was op een parallelweggetje beneden langs de dijk getekend en wij lagen al op volle snelheid boven op de dijk! Goed voor 30 strafpunten. Vervolgens misten wij RC Y met een keeropdracht bij een brug die er nooit gelegen heeft. Weer 30 strafpunten! Kortom een goed begin.

De overige 5 pijlen wisten wij moeiteloos onder de wielen door te laten gaan. De grensbenadering begon op de plek (hoge brug bij Oudendijk) waar wij in de vorstperiode gestaan hadden voor het maken van de stratenlijst voor de 38e Nacht van Weesp. Ook was het weer goed opletten op kleine zaken zoals; een brug die niet op de kaart staat maar er wel ligt of een brug die op de kaart staat maar er niet ligt, een keerlusje op de snelweg, een brug die je over wilde, maar die je niet kon bereiken en tenslotte vlak voor de finish nog een uiterst precies vertekende wegsituatie waarbij er scherp gereden moest worden. Sommigen noemen dat hoog opsteken!.

95,8 km waren onder de wieltjes van de Panda doorgegaan met een gemiddelde van 38,3 km (150 minuten rijtijd).

De Pieterman liep al snel vol en de ervaringen werden uitgewisseld. Een drankje ging er wel in en natuurlijk waren er ook bij deze rit discussies over de vallen. Alles verliep in een prettige sfeer en de organisatie kan terug kijken op een geslaagd evenement. De prestaties van de Vechtstrekers mogen niet onvermeld blijven'. De "jongste klasssiekers" Daan en Cornelis presteerden zeer goed en kwamen op de 4e plaats, Wim en Joke sloten met een 5e plaats daar netjes op aan. De 11e plaats was voor Sjaak en Erik. Op de 21e plaats eindigden Jaap en Joke. Walter en Loes legden uiteindelijk beslag op de 24e plaats. Simon en Fred pakten in de toerklasse een 5e plaats.

Na de prijsuitreiking volgde nog een slotetappe naar Maarssen. Het was het dagje wel. Het is even wennen aan dit soort ritten, maar het is wel leuk om te doen. Volgend jaar zijn wij zeker weer van de partij.

 

bord 2009